Τα ορθοδοντικά προβλήματα μπορεί να αποδίδονται στην κληρονομικότητα, σε επίκτητους παράγοντες (περιβάλλον), να είναι συνδυασμός των δύο ή να είναι τυχαία. Στην κληρονομικότητα μπορεί να οφείλεται ο μεγαλύτερος ή ο μικρότερος αριθμός δοντιών από το φυσιολογικό, το μέγεθος των γνάθων, οι σχιστίες και άλλες πολλές ανωμαλίες των οστών και των δοντιών.
Στους επίκτητους παράγοντες περιλαμβάνονται και όλες οι συνήθειες που αναπτύσσει ένας άνθρωπος, όπως: ο θηλασμός πιπίλας ή δακτύλου πέραν των 2 πρώτων ετών, ο θηλασμός χείλους, το δάγκωμα νυχιών ή ξένων σωμάτων, π.χ. μολυβιών.
Η αναπνοή από το στόμα αντί από τη μύτη που μπορεί να οφείλεται σε υπερτροφικές αμυγδαλές, αδενοειδείς εκβλαστήσεις (κρεατάκια), χρόνιο άσθμα ή αλλεργίες.
Το σφίξιμο ή τρίξιμο των δοντιών (βρυγμός ή τρυγμός).
Η παρεμβολή της γλώσσας κατά την κατάποση (γλωσσική κατάποση).
Στους επίκτητους παράγοντες ανήκει επίσης η πρόωρη απώλεια νεογιλών δοντιών από τερηδόνα, συνωστισμό ή τραύμα και η επικείμενη απώλεια χώρου για τα διάδοχα μόνιμα δόντια.
