Οι λεγόμενες "κακές" παιδικές συνήθειες, όπως το παρατεταμένο πιπίλισμα του αντίχειρα, η χρήση πιπίλας μετά τα 2–3 έτη, η αναπνοή από το στόμα ή η πίεση της γλώσσας στα δόντια, μπορούν να επηρεάσουν σημαντικά τη θέση των δοντιών και τη μορφολογία των γνάθων. Αν οι συνήθειες αυτές επιμείνουν μετά τη νηπιακή ηλικία, μπορεί να οδηγήσουν σε προβλήματα όπως ανοιχτή δήξη, προεξέχοντα μπροστινά δόντια, στενή άνω γνάθο ή σταυροειδή σύγκλειση. Η έγκαιρη αναγνώριση και διακοπή των συνηθειών σε συνεργασία με ορθοδοντικό και, όπου χρειάζεται, λογοθεραπευτή ή παιδίατρο, μπορεί να αποτρέψει την ανάγκη για πιο εκτεταμένη θεραπεία στο μέλλον και να εξασφαλίσει υγιή ανάπτυξη του στόματος και του χαμόγελου του παιδιού.
